John Hammink krijgt in het Theaterhotel de Gouden Krommer uitgereikt

John stond maandagmiddag nietsvermoedend op het podium te werken; licht afstellen, geluid controleren. Anders dan gebruikelijk zong een collega een lied dat speciaal voor hem bedoeld was. Dit ging echter langs John heen. Net als de collega’s die tijdens deze ‘soundcheck’ de theaterzaal binnenslopen. Ook toen de zaallichten aangingen, had John niet direct door wat er ging gebeuren. Tijdens de speech van Esther viel het kwartje echter snel en was de verbazing en emotie groot.

Esther Hammink (red. directeur/programmeur) heeft John de Gouden Krommer, het teken van erkenning en waardering uitgereikt. Ze roemde zijn kennis, inzicht en gezelligheid die niet alleen door haar team, maar zeker ook door bezoekende gezelschappen en artiesten gewaardeerd wordt, met wie hij in de loop der jaren vaak een mooie band heeft opgebouwd. Ze voegt hieraan toe: “Hoewel we naamgenoten zijn, zijn we geen familie van elkaar. Maar ik ben met je opgegroeid en na al die jaren voelt het echt wel als familie!”

John was zichtbaar geroerd en blij. In zijn dankwoord vertelde hij met enthousiasme dat hij zich vaak een projectmanager voelt. Want een project heeft een begin en een eind, hij ligt toe: “Je begint ’s ochtends met een leeg toneel, dan komt de trailer binnen. Je drinkt een kop koffie, er is geen vergadering, er zijn geen notulen en je begint gewoon. Dan is de voorstelling en na afloop is het toneel weer leeg. Dát vind ik mooi aan theater!”

Met een borrel in de hotelbar en een etentje met zijn directe collega’s werd dit bijzondere moment afgesloten.

Herkomst woord

De krommer als woord is voortgekomen uit de traditie van de dagelijks praktijk bij het bouwen van decorstukken. Het betreft een grote spijker, waarvan de kop is omgebogen en die dient als een pin om twee scharnierhelften met elkaar te verbinden. De krommer kan gemakkelijk zonder gereedschap of een klein tikje van een hamer verwijderd worden.