Sport & Vrijetijd
Dubbel feest bij jubilerende voetbalclub De Esch
OLDENZAAL - Grote drukte zaterdag in clubgebouw De Weschterik waar zvv De Esch haar 40-jarig bestaan vierde. Dat gebeurde met een tot in de puntjes verzorgde receptie in de gerenoveerde kantine, waar ook de goede samenwerking met zustervereniging vv Oldenzaal, die sinds 2023 ook bij De Esch haar onderkomen heeft, benadrukt werd.





Waar de Esch in 1985 begon in een op de kop getikte bouwkeet pronkt nu een compleet gerenoveerd clubgebouw. Slechts de muren bleven overeind. De kantine, de kleedkamers, de bestuurskamer alles is up tot date. Zonnepanelen doen hun werk en De Esch is van het gas af. Ook de gemeente leverde daarin een belangrijke bijdrage. Sportwethouder Rob Christenhusz beet het spits af met het overbrengen van de gemeentelijke felicitaties. ´Wie veertig jaar geleden gezegd zou hebben dat vv Oldenzaal in 2025 de velden deelt met De Esch zouden ze voor gek hebben verklaard´, stelt hij met zekerheid.
De speciale jubileumcommissie koos journalist en presentator Eddy van der Ley als ceremoniemeester om de verschillende feestelijke programmapunten van de receptie geanimeerd aan elkaar te praten.
De genodigden werden vervolgens verrast door het tamboerkorps van Semper Crescendo dat binnen marcheerde met het vaandel van de 111 jaar bestaande vv Oldenzaal dat officieel een plekje kreeg aan de historische wand in de kantine. Oldenzaals oudste voetbalvereniging bekrachtigt daarmee de goede banden met De Esch.
Vervolgens kregen ingelijste shirts van beide clubs een plekje aan de wand.
Gouden en zilveren speld
Ate Brunnekreef van de KNVB haalde daarna twee voor de Esch belangrijke vrijwilligers naar voren. Jos Roord, actief in het kantinegebeuren en het verzorgen van de inkoop werd geëerd met de zilveren speld. Voor één van de oprichters, Jan Gosenshuis, was er een gouden speld. De secretaris van de ledenadministratie, animator en aanjager van het onderhoudswerk kan zijn bed onderhand wel in de kantine zetten, meende Brunnekreef. Ook Jos maakt zich zeer verdienstelijk. ´Het voelt of ik bijna getrouwd ben met de Esch´, zegt hij.
Win-win situatie
Vervolgens ondervraagt Van der Ley de beide voorzitters van de clubs. Tom Platvoet van de Esch en Mark van Gils van vv Oldenzaal benadrukken de goede samenwerking. Platvoet: ´We beschikken redelijk over hetzelfde DNA. Zo is Rein van den Burg zowel penningmeester van de Esch als van vv Oldenzaal. Dat is kostentechnisch een win-win situatie´, vindt Platvoet. Beide voorzitters vinden dat ze met elkaar steeds beter worden en elkaar versterken. ´Synergie´ noemen ze dat met een mooi woord.
Hogerop presteren
Toen de gemeente veertig jaar geleden tweeënhalve ton beschikbaar stelde om een sportclub in de wijk Graven Es op te richten viel de keus op zaterdagvoetbal. Immers: het zaterdagse straatvoetbaltoernooi in de wijk was een succes. Een zaterdag voetbalclub was er nog niet, dus werd die behoefte ingelost. Rob Verwaal (74) voetbalde in die tijd als zaterdagspeler bij vv Oldenzaal, de club die officieel op zondag voetbalde maar zaterdagspelers gedoogde. Rob: ´Wij vormden toen nog geen bedreiging voor het eerste elftal van Oldenzaal´, zegt Verwaal, die in 1987 lid werd van de Esch en daar onder andere dertig jaar jeugdleider was. Ook Joop Bruil (76) en Tonny Alink (75) maakten zich sterk voor zaterdagvoetbal. Tjerk Boonstra (88) is aangeschoven als lid van verdienste van vv Oldenzaal. Joop: ´Tonny en ik kregen het voor elkaar dat we bij vv Oldenzaal terecht konden om op de zaterdag te voetballen. Dat ging goed. Eigenlijk te goed want we draaiden als een tierelier. Het ging zelfs zó goed dat spelers hogerop wilden presteren. En dat paste vv Oldenzaal, van origine een zondagsclub, niet echt. Joop: ´Daarmee begonnen de problemen. En dat eindigde met een vergadering waarin stemmen uitgebracht werden. Het resultaat was dat er alleen recreatief gevoetbald mocht worden. En daarop besloten 33 spelers in 1988 over te stappen naar de Esch, waar ze wel op hoger niveau konden spelen.´
Rob Verwaal knikt met een lach richting vv Oldenzaler Tjerk Boonstra: ´We zitten hier met liefde gebroederlijk naast elkaar bij de Esch, maar mijn hart blijft altijd blauw-wit!´