Repaircafé krijgt het alsmaar drukker

´Al zitten we hier een beetje verstopt op het industrieterrein, steeds meer mensen weten ons te vinden´, beaamt vrijwilliger Jan. ´Maar we kunnen het werk met onze twaalf vrijwilligers nog goed behappen.´

Op woensdagmiddag is het een komen en gaan van mensen die koffieapparaten, stofzuigers,  strijkijzers, naaimachines of tv´s brengen. Allereerst komen ze terecht bij gastvrouw Mariël die het euvel inventariseert en de benodigde papieren invult. Het is de bedoeling dat de inbrenger samen met de vrijwilliger bekijkt wat er gebeuren moet. 

Onder het genot van een kop koffie babbelen klant en reparateur heel wat af. ´De klant leert ervan zodat hij bij een nieuw defect misschien zelf het probleem op kan lossen´, vertelt Teun Hofmeijer die vanuit Impuls het project aanstuurt. 

´Een stofzuiger die het begeeft aan de kant gooien en een nieuwe aanschaffen is mij al jaren een doorn in het oog. En dat gebeurt te vaak omdat een nieuwe aanschaffen vaak goedkoper is dan de oude bij de officiële maker laten repareren.

Hier worden mensen voor een paar euro geholpen. Ze betalen alleen de kosten voor het materiaal dat wordt gebruikt.´

Ambassadeur Janneke Tammenga-Haan

Vijftien jaar geleden klein begonnen in het Noabershoes op de Thij           verkaste het café van Paal 12 via de Walgaarden en Breedwijs twee jaar geleden naar de royale werkplaats aan Kleibultweg. 

Oud-wethouder Janneke Tammenga-Haan is al vijftien jaar ambassadeur voor het Repaircafé.

Iedere woensdagmiddag als het café geopend is, is ze van de partij.

´In de jaren tachtig van de vorige eeuw was ik twaalf jaar milieuwethouder voor de gemeente Oldenzaal´, zegt ze. ´Maar op gebied van milieu en duurzaamheid werd nog toen bijna niets gedaan. Het begon in die tijd een beetje met de aanpak van geluidsoverlast´, weet ze nog.

Tammenga-Haan heeft nog steeds vele contacten en draagt overal het belang van hergebruik en duurzaamheid uit.

Elke woensdagmiddag komen gemiddeld tussen twee en twintig mensen spullen brengen.

Sinds een half jaar zijn de vrijwilligers ook op vrijdag in het café bezig om reparaties te verrichten. ´Anders krijgen we het werk niet af en kunnen we rustig werken zonder ´stoorzenders´ ´, zegt vrijwilliger Jan lachend.

Nieuw materiaal aanschaffen

´Wie kan en wil mag een vrijwillige bijdrage doneren´, legt Jan uit. Met dat geld kunnen wij dan weer spullen aanschaffen. Zo hebben alle twaalf vrijwilligers een eigen gereedschapstasje gekregen, hebben we nu een eigen telefoon en is er onlangs een kleine draaibank gekocht waarmee metalen op maat gemaakt kunnen worden.´

Soms komt het voor dat een apparaat echt niet meer te redden is. Dan belandt het alsnog op de stort. ´Maar meestal is het probleem op te lossen. Zoals bij koffiemachines bijvoorbeeld. Dan gebruiken mensen de verkeerde bonen en het maalmechanisme loopt dan vast, of er wordt niet op tijd ontkalkt! En schoonmaken hé! Dat is ook vaak een oorzaak van hapering,´ vertelt Jan die tot slot nog even kwijt wil dat er niet met de pin betaald kan worden en dat scheerapparaten en elektrische tandenborstels taboe zijn.