Algemeen
Joke en Frits Oeloff 60 jaar samen:
we kunnen niet met en zonder elkaar
LOSSER - Het is 6 oktober 1962 als Joke Wildring (toen 17) de acht jaar oudere Frits Oeloff tegenkomt. Door parochiecentrum Apeldoorn annex café en zalen loopt zij terug van de repetitie van het zangkoor. Hij speelt een potje biljart en drink een biertje. Frits valt op haar bruine ogen en vraagt of hij Joke naar huis mag brengen. Dat mag. Een jaar later dient zoon Hans zich aan en stappen Joke en Frits in het huwelijksbootje. Ze lachen: “Velen zeiden toen dat we te jong waren en dat ons huwelijk geen stand zou houden.”
Frits groeit op in Apeldoorn met twee zussen. Hij rondt de hbs af en komt aan het werk bij AMEFA voor 60 gulden per maand. Na zijn diensttijd kan hij niet meer terug naar zijn oud-werkgever. Hij komt terecht bij Nijverdal ten Cate en bekleedt daar diverse functies. Van hulpje van de boekhouder tot perschef en magazijnmeester. Door de vele reorganisaties en overplaatsingen verhuisd het echtpaar Oeloff naar Oldenzaal en later naar Almelo.
Losser is prachtig
Joke komt uit Ugchelen (nabij Apeldoorn). Het gezin telt drie dochters en een zoon. Tot haar trouwen werkt ze bij een graveerbedrijf. Later doet Joke veel vrijwilligerswerk als welzijnswerk voor ouderen en het begeleiden van gehandicapten op een busje. In Losser is ze gastvrouw voor de katholieke kerk. Losser is ook de plaats waar de echtelieden in 1995 naar toe verhuizen, om praktische redenen en dichterbij hun kleinkinderen. “Leuk, hè?” zegt Joke vol trots als ze naar vijf oogappeltjes op de fotocollage aan de wand wijst, “Ze zijn ons alles”. Zoon Hans woont in Enschede en dochter Inge in Losser. “Bovendien,” vertelt Joke, “Heb ik altijd gezegd: als ik oud ben, wil ik in een dorp wonen en niet in de stad. Losser is prachtig.”
De hele tafel vol
Palingvissen was de grote liefhebberij van beiden, vooral tijdens vakanties in Friesland. Dit jaar waren ze nog weer voor een korte vakantie in Friesland, maar de gezondheid laat het niet meer toe om nog weer eens te gaan, vermoed Frits. Hij zorgde ook graag voor zijn volkstijd en vijver. Voor Joke was koken haar lust en haar leven. “Heerlijk op zondagen voor de kinderen en dan stond de hele tafel vol,” mijmert ze. Wat ze kunnen, doen ze nog. Joke kookt nog wel zelf. “Het gaat alleen wat langzamer.” En Frits is nog graag bezig met zijn vijver en helpt zijn vrouw in het huishouden. Verder staat de tv vaak aan en speelt Joke graag een spelletje op de telefoon.
Spannend houden
Waarom de twee het zolang met elkaar uithouden? “We zijn het niet vaak met elkaar eens,” lacht Joke hardop, “Dat houdt het spannend. Ja, wel over de opvoeding van de kinderen, hoor. Maar als Frits er niet is, mis ik hem wel. Hij heeft zoveel liefde voor het gezin en de kleinkinderen.” Frits waardeert Jokes eerlijkheid door de jaren heen. “Je kunt niet met elkaar en niet zonder elkaar, wordt wel eens gezegd. Zo is het bij ons ook een beetje. Maar ik denk dat als een van ons er niet meer is, de ander het wel moeilijk krijgt.”
Hun 60-jarig huwelijk werd met familie gevierd bij De Zoeke in Denekamp.
