Koninklijke onderscheiding

De heer ter Braak benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau

Zo was hij twee termijnen voorzitter van de Rotaryclub Ootmarsum, waar hij al meer dan 25 jaar lid van is. Ook zette hij zich in voor de stichtingen Help Burundi, Leendert Vriel, Restauratie Monumenten Ootmarsum en ‘Fietsen voor een ander’, organisator van onder andere de ‘dikke-en-dunne-banden-fietstochten’. Ter Braakt draagt tevens de H.H. Simon en Judaskerk in Ootmarsum en het Afrikaanse land Burundi een warm hart toe. Mede door zijn inzet werd begin deze eeuw een groot bedrag gegenereerd om restauraties mogelijk te maken. Burundi wordt nog altijd twee keer per jaar door hem bezocht om de voortang van projecten waarbij hij betrokken is te bekijken. Een van deze projecten is het ‘waterproject’. Maar liefst 510.000 euro werd opgehaald om onder andere het lokale weeshuis, ziekenhuis, gevangenis en 17.000 mensen de beschikking kregen over schoon drinkwater.

Bij de uitreiking van de Konlinklijke Onderscheiding droeg loco-burgemeester Benno Brand de volgende speech voor aan Henk ter Braak:

“Geachte heer ter Braak (beste Henk),

Dit is een dag om terug te kijken op de voorbije jaren.

U startte een succesvol eigen bedrijf in Ootmarsum: HBO b.v. Een fietsongeval vormde de opmaat tot de verkoop van uw bedrijf na ongeveer 18 jaar. U bleef nog wel enige tijd bedrijfsadviseur.

U werd lid van Rotaryclub Ootmarsum en bekleedde de functie van voorzitter in 1994/1995 en u was bereid deze taak nogmaals te vervullen in 2002/2003.

De servicegedachte van de Rotaryclub trok u aan en u bracht deze ruimschoots in praktijk. Als voorzitter van de stichting “Fietsen voor een ander” organiseerde u met clubleden en vrienden de “Dikke-en-dunne-banden-fietstochten”, die veel geld opleverden. Elk jaar werd een ander goed doel gekozen, zoals de Van den Bent stichting, die ondersteuning biedt aan mensen die niet zelfstandig kunnen wonen. In Bulgarije werd een project gestart voor jongeren met een meervoudige achterstand. Bovendien ontving de Sociaal Pedagogische Dienst een bijdrage t. b. v. vakanties voor gehandicapte kinderen. Ook kreeg het Integraal Kankercentrum van de Stedendriehoek Twente een donatie. Deze activiteiten brachten bij elkaar fl. 174.000,- op!

U gaf met uw bedrijf ondersteuning aan Twentse projecten, zoals bijvoorbeeld de bouw van vissteigers voor gehandicapte vissers aan het kanaal Almelo-Nordhorn.

Bijzonder was, dat u kardinaal Willebrands een Paul Harris Fellow-onderscheiding bezorgde voor zijn verdiensten voor een betere verstandhouding tussen West- en Oost-Europa.

U was begaan met ernstig zieke mensen in hun laatste levensfase. U was een aantal jaren vrijwilliger bij de Stichting Leendert Vriel in Oldenzaal om familie van de zieken bij te staan. U volgde daarvoor diverse cursussen.

In de beginjaren 2000 heeft u zich, samen met anderen, geweldig ingezet om financiële middelen te genereren ten behoeve van de grote restauratie van de H.H. Simon en Judaskerk in Ootmarsum. Hiervoor werd de Stichting Restauratie Monumenten Ootmarsum in het leven geroepen, met als doel een bedrag van € 225.000 te vergaren.

Onder uw bezielende leiding werden diverse financiële acties op touw gezet. Naast inzameling binnen de eigen geloofsgemeenschap, werden ook de nodige fondsen aangeschreven. Het eindresultaat was € 100.000 hoger dan het gestelde doel. Gelukkig werden niet alle middelen meteen gebruikt, maar bleef een aanzienlijk bedrag beschikbaar voor toekomstige restauraties. Van de opbrengst werd in de jaren 2015 t/m 2017 een volgende fase van de restauratie van het beroemde Epmann–orgel ter hand genomen. En nog steeds (al meer dan 20 jaar) bent u voorzitter van genoemde stichting.

U blijft vrienden in nood helpen, ook als dat heel moeilijk wordt.

Voor uw vele verdiensten werd u al onderscheiden met de Paul Harris Fellow- medaille van Rotary International.

En alsof het voorgaande nog niet genoeg is, werd en wordt er door u ongelooflijk veel werk verricht in het arme Afrikaanse land Burundi. Daarom wil ik nu een heel nieuw hoofdstuk in uw leven belichten.

Uw niet-aflatende inspanningen voor Burundi begonnen gestalte te krijgen tijdens een zakenreis met enkele vrienden in Afrika. De aanblik van een radeloze moeder met een aan aids stervende baby in haar armen, de bedroevende gezondheidszorg en de dramatische hongersnood troffen u dusdanig, dat u onmiddellijk in actie kwam voor dit continent. Een toevallige ontmoeting leidde ertoe dat u zich ging inzetten voor het straatarme land Burundi. Een nieuw doel in het leven van de idealist Henk.

Ik zal u allen een overzicht besparen van de talloze activiteiten die in dit land door hem zijn ondernomen. Dit om te voorkomen dat ik hier over een uur nóg sta te praten. Wel ligt er voor iedereen een A4’tje klaar, zodat u zelf nog eens kunt nalezen wat deze KANJER allemaal tot stand heeft gebracht!

De controles óp en de contacten mét de vertegenwoordigers van de Stichting Help Burundi werden door u, meneer Ter Braak/ Henk zeer goed onderhouden. Gemiddeld 1 x per 2 jaar gaat u zelf in Burundi de voortgang van alle projecten bekijken, samen met uw vertegenwoordigers aldaar.

Dát levert soms spannende situaties op. U transporteerde eens duizenden euro’s cash in een speciaal daarvoor geprepareerde bodywarmer. Op de zwarte markt brengen de euro’s altijd nog 30% meer op dan bij de bank, maar. . . zwarthandelaren zijn corrupt. Zij geven blanken minder Burundese Franks dan de eigen bevolking, óók als de eigen bevolking euro’s wisselt voor de blanken! Maar u wilt voor uw medemens altijd het maximale bereiken! Dus stuurde u de representant terug met de klacht dat u te weinig had gekregen. In de loop van de dag werd het u duidelijk gemaakt dat het dáár zo niet werkte. U besefte dat u in groot gevaar verkeerde, barricadeerde de deur van uw hotelkamer en verstopte een groot mes onder uw hoofdkussen. U heeft die nacht niet bepaald goed geslapen.

Het grootste huzarenstuk in Burundi van Henk ter Braak en de zijnen moet hier nadrukkelijk vermeld worden.

Het WATERPROJECT is uw magnum opus. Hiervoor is onder uw voortvarende leiding maar liefst € 510.000 bijeengebracht!

Na een intensieve voorbereiding van 4 jaar, met de nodige ups en downs, werd het prestigieuze project geopend in 2013.

Door de aanleg van deze fantastische installatie, onder supervisie van de Nederlandse projectleider Ben Bos, kregen 17.000 mensen, een ziekenhuis, een weeshuis en een gevangenis de beschikking over schoon stromend drinkwater. Er werden 17 tappunten aangelegd. De bewoners, vaak jonge kinderen, hoefden niet meer urenlang 7 kilometer met zware jerrycans bergaf en bergop te lopen, zodat ze tijd kregen om naar school te gaan. Een beter uitgangspunt voor een leefbare toekomst is er niet.

De feestelijke samenkomst voor de opening vond plaats op het terrein van de hoofdinstallatie, in het bijzijn van een minister, de bisschop en veel hooggeplaatste heren. De openingshandeling bestond uit het doorknippen van een lint en het in werking stellen van een van de tappunten en vervolgens het tappen van schoon water in de bidons, die voor deze gelegenheid werden aangeboden. Iedereen kon zijn bidon vullen en een toost uitbrengen. Het is dan wél de bedoeling dat je ook een slokje neemt. Dat was de minister duidelijk niet van plan. Het leek erop dat hij de kwaliteit niet helemaal vertrouwde. Onder luide aanmoedigingen van u ging de minister uiteindelijk overstag, waarna de menigte uitzinnig juichte.

Vervolgens verplaatste het gezelschap zich richting het voetbalstadion. Daar vonden optredens plaats van plaatselijke dansgroepen en trommelaars. Uiteraard werden er de nodige toespraken gehouden. Ook u had een tot in detail fonetisch uitgeschreven, meermaals geoefende toespraak voorbereid in het Frans, één van de in Burundi gesproken officiële talen. Na het uitspreken van de twee eerste zinnen, raakten u en alle toehoorders in zichtbare verwarring... U loste deze penibele situatie op met een schaterlach en gaf het blaadje en de microfoon snel door aan een van de leden van de Nederlandse delegatie.

Geachte heer Ter Braak/ beste Henk, een prachtig overzicht van uw sociale betrokkenheid, inzet en doorzettingsvermogen. U heeft niet stilgestaan. U heeft ontzaglijk veel voor de noodlijdende medemens in Nederland en Burundi gedaan.

Dank daarvoor namens de gemeenschap. 

Het heeft Zijne Majesteit de Koning daarom behaagd u voor al deze verdiensten te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.”