Alfons ten Dam viert zijn zestigjarig en Ans Huisken haar veertigjarig jubileum bij Bel Canto Tilligte

Alfons ten Dam is zestig jaar lid van Gemengd koor Bel Canto in Tilligte en zestig jaar lang de organist van het koor.

Voor zover bekend was Herman Beijerink, de toenmalige bakker van het dorp, de eerste organist in de parochiekerk van Tilligte. In 1937 zou Hennie Scholtenhave als veertienjarige jongen al eens een keer achter het orgel hebben gezeten. Hij volgde Herman Beijerink op in 1943. In 1964 werd Alfons ten Dam als dertienjarige jongen benaderd om het als organist over te nemen. Uit zeer betrouwbare bron is vernomen dat hij toen zei dat hij dat niet kon, hij durfde niet. Ondanks de twijfels en de angst ging hij toch de uitdaging aan en dat heeft hem menig zweetdruppel gekost. In het begin kwam hij na afloop van een repetitie of kerkdienst thuis en dan had hij het warm, was hij zenuwachtig en moest hij enorm zweten. Hij greep dan direct naar een liter cola in de koelkast, zette deze aan de mond, ‘kloek, kloek, kloek’ en overwon!

Vanaf zeven of acht jaar had hij pianoles bij de zusters in Noord Deurningen. Toen kon hij nog niet vermoeden waar dat allemaal toe zou leiden. Later ging hij naar school in Oldenzaal en kreeg hij muziekles van Theo Wolters, directeur van de school. Alfons mocht in die tijd af en toe op het grote orgel spelen en was verkocht.
Dat Alfons als dertienjarige al lid werd verraadt meteen zijn leeftijd; muzikaal komt hij nog steeds mee!

Wat is een kerkkoor zonder organist; zestig jaar lang trouw zijn aan de kerk en haar herenkoor. Dat heeft hij toch wel heel lang weten vol te houden. Alfons heeft veel veranderingen meegemaakt en bleef het koor altijd begeleiden en vermaken op zijn voor het koor Bel Canto wel bijzondere wijze. Muziek zit in zijn genen. Alfons schrijft ook zijn teksten en gooit er zijn eigen muzikale creativiteit overheen. Wanneer zijn Loesje thuis een liedje inzet, speelt hij dit zo weg. Daarnaast laat hij zijn stem horen, zowel in zang als in woorden.

Vanaf het moment dat Alfons en Loes samen afstand deden van hun café-restaurant Ten Dam brak er een nieuw hoofdstuk aan. Alfons gaf pianoles aan zijn kleindochter. Hij kreeg tijd voor zijn grote wens, het bouwen van zijn eigen orgel, maar zover kwam het nog niet. Hij kluste in het horecapand en geeft al enige tijd aan graag vaker en langer met Loes samen te willen genieten van vakanties en uitjes. Toch is Alfons nog steeds een trouw bezoeker van de repetities en de kerkdiensten. Het koor kan altijd rekenen op de inzet van Alfons en Alfons kan altijd rekenen op de steun van Loes. Regelmatig geniet het hele koor bij gelegenheden van hun gastvrijheid op de vertrouwde plek naast de kerk. Alfons en Loes blijven actief betrokken en dat wordt enorm gewaardeerd.

Ans Huisken is veertig jaar lid van Gemengd koor Bel Canto in Tilligte. Kort nadat zij samen met haar grote liefde Benny neerstreek in dit mooie dorp sloot zij aan bij het dameskoor Bel Canto. En dit verraadt dan weer net niet haar leeftijd. Van het toenmalige herenkoor is geen naam bekend. Toen de koren later samengingen als het Dames- en Herenkoor van Tilligte, verdween de naam naar de achtergrond. Enkele jaren geleden werd binnen het koor op verzoek een oproep gedaan voor een naam voor het koor en werd er door de koorleden op ingeschreven. Unaniem besloot het bestuur hieruit om door te gaan onder de fantastische naam Gemengd koor Bel Canto.

Ans is de alt en is stemvast en springt altijd bij wanneer iemand niet de juiste muziek voor zich heeft, de weg in de muziek kwijt is of niet het juiste boek in de hand heeft. Ook heeft Ans een hele bijzonder gave. Ze zou succesvol kunnen deelnemen aan ‘Wedden dat’. Wedden? Ongelofelijk, maar echt waar; zij kent alle nummers van de koorliederen uit haar hoofd. Ook zaterdagavond heeft zij dit vlekkeloos bewezen!  

Minstens twintig jaar maakte Ans deel uit van het koorbestuur; secretaris, voorzitter en secretaris plus voorzitter. Daarbij mag opgemerkt worden dat ze alles tot in de puntjes voor elkaar heeft. Ze heeft alles paraat en weet iedereen op tijd te informeren. Heel knap hoe zij het allemaal voor elkaar heeft. Voor de vele commissies die het koor kent zette en zet Ans zich regelmatig in en blijft ze betrokken waar dat nodig is. Altijd kun je een beroep op Ans doen en zet zij zich in voor het koor. Zij is een duizendpoot en levert haar grote bijdrage op muzikaal, administratief, organisatorisch en creatief gebied.

Ans is bijzonder attent en zeer betrokken. Zij is ook nog eens heel flexibel; regelmatig zingt ze een toontje hoger om de sopranen te steunen. Samen met haar Bas, Benny, staat ze haar mannetje bij het koor met een gezonde dosis humor en inbreng. Ook haar betrokkenheid en inzet wordt gewaardeerd.

Tijdens de kerkdienst zette het koor met succes prachtige liederen neer en heeft Ingrid Schraven op geweldige wijze, met medewerking van de kleinkinderen van Alfons en Ans, deze twee waardevolle jubilarissen onderscheiden.

Natuurlijk is hier ook tijdens het Ceciliafeest niet ongemerkt aan voorbijgegaan. Allereerst was er ruimte voor woordjes, felicitaties en cadeaus namens Lumen Christi en de familie. Verrassend werd daarin gedeeld dat de vader van Alfons zelfs tachtig jaar lid is geweest van het koor in Tilligte. De organisatie van het Ceciliafeest was dit jaar in handen van Gerdie en Gertruud; zij vervolgden de avond met een muzikale ode aan de jubilarissen, felicitaties en persoonlijke cadeaus. Fantastisch hoe deze twee dames en hun partners het koor de hele avond hebben weten te verrassen met muziek, gezonde strijd en plezier. Iedereen genoot van een hapje, drankje en invulling van deze avond. Deze keer gingen de heren er bij het spel ‘2 voor 12’ met de winst vandoor. De volgende keer slaan de dames toe. Het Ceciliafeest was ook deze keer weer een enorm succes. En het Gemengd koor Bel Canto hoopt natuurlijk nog jaren te kunnen rekenen op de muzikale steun van Alfons en Ans.